Ölen Kim Şiiri - İsmail Uysal

Alabora olmuş gemilerdesin
Kokunu denize katar gözlerin
Kimbilir nerede ne seferdesin
Hangi yüreklerde atar gözlerin
Ok olur sineme batar gözlerin

Yolculuk gibisin, mavi, upuzun
Geceye esenlik katar gündüzün
Kervana dinlence han gibi yüzün
Dünyayı avcunda tutar gözlerin
Dünyayı rengiyle yutar gözlerin

Kalbin ortasında bir ağrı gibi
Zulmeti kutsayan bir çağrı gibi
Yalanı aklayan bir doğru gibi
Gönül perdesini yırtar gözlerin
Batılı hak ile tartar gözlerin

Avına kurt gibi bakan da onlar
Kuruyu yaş ile yakan da onlar
Durmadan sefere akan da onlar
Bir cihan harbinden beter gözlerin
Kaç devlet yıkmaya yeter gözlerin

Bin sırrı bağrında yürüten dehliz
Bin derdi dibinde saklayan deniz
Hem esenlik veren hem dehşetengiz
Bela kapısında yatar gözlerin
Yekpare dünyaya çatar gözlerin

Gökten yere düşen sulusepken mi
Sen misin damlayan gözlerden ben mi
Ölen kim, toprağa önce düşen mi ?
Topraktan od alır, tüter gözlerin
Olur olmaz yerde biter gözlerin