Ölen Çoçukluğum Şiiri - Yasemin Güven

Giden yıllarım acısıyla tatlısıyla geçti gitti habersizce...
Ben yaşadım mı öldüm mü bilemedim...
Bildiğim kadarıyla hep acı hüzün dolu geçti ağladım hemde çok...
Dizlerine uzanıp saçımı okşayan bir annem olmadı derdimi anlatacak...

Mesela sırtımı yaslicam bir babam olmadı korkuğumda sığınacam...
Kızım diye sarılan bir ailem olmadı hiç ağladıgımda yanımda olan...
Çoçukluğum bir yanım yetim bir yanım öksüz büyüdü...
İçimdeki çocuk hala acı çekiyor paramparça yüreği...

Bir gün ölürsem ve içimdeki çocuk ağlamayın sakın...
Çünkü sahte gözyaşınıza sahte ilginize şatafınıza ihtiyacı yok...
Vicdanınız rahat olsun kimsenin hakkı yok o çocukta...
Hadi rahat bırakın artık rahatsız etmeyin rahatça uyusun yattığı mezarda...
Üzülmüş numarasıda yapmanıza gerek yok çünkü artık yaşamıyor o masum çocuk..

YASEMİN GÜVEN