Bir türkü vardı dilimde,
Şiirler katarak sesleniyordum sevgiye,
Ta ki o acı sesi duyuncaya kadar,
Yaşarken delice ölümü hatırladım o an.
Belli ki birisi ölmüştü oralarda,
Kim bilir,genç yada yaşlımıdır,
Belki de çocuksu aşk yaşayan garip,
Belki de ölümü çoktan hak eden zalim.
Ağlayanı var mıdır,ya ağıt yakanı?
Belki de kalbi temiz sevgi doludur,
Ya ecelin ayırdığı sevgiliyse,
Ya da şeytan kanına girdiyse.
Belki de hayırlı evlattır ağlayanı anası,
Yada aşıktır,bir köşede ağlayan sevgilisi,
Evliyse körpe çocuğu var mıdır,geride yetim?
Ya nişanlıysa nasıl isyan edilmez tanrıya.
Mezarını kazanlar saf ve temiz kalplimidir?
Ya o hoca,İman dolumudur dua okur?
İlk toprağı üzerine atanı dostumudur?
Toprağını sulayacak olanı var mıdır?
Saf tutup namazını kılacak kimsesi,
Mezar taşına sarılıp ağlayacak olanı var mıdır?
Bayramlarda ziyaretine gidecek olanı,
Ya sevenleri ayıran birisiyse?
Kayıt Tarihi : 30.1.2006 01:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!