Ölen Biri Şiiri - Şakir Yetişen

Bir gezi dönüşüydü
Neşeyle gülüyorduk
Mutluyduk...
Bilmiyorum nedense
Birden sus pus olduk
Tıp demiş çocuklar gibi.
Sessizliği bozan o oldu
Tamam olur dedi
Sustuk...
Üç gün olmuştu
Görüşmüyorduk
Yanımda dostlar vardı
Susuyorlardı
Telefon geliyor , susuyorlardı
Sanırım söylemedikleri birşeyler vardı
Soramadım ama
Anlamıştım
Gözlerim doldu
Birisi beni boğuyordu sanki
Bir diğeri göğsümden bıçaklıyordu
İzin verdim
Ölemedim.
Niye gelip silmedin göz yaşlarımı
Boğazımdaki ellerden neden kurtarmadın beni
Göğsümdeki yarayı neden sarmadın
Söylesene neredesin
Niçin konuşup , ses vermiyorsun
Baksana gözlerime
Tutsana ellerimden
Üşüyorum sarılsana
Sesin yok , bakışın yok,
Sen yoksun...
Ormancının kestiği
Kurumuş bir ağaç gibiyim
Yıkılmışım...
İlk kez bugün fotoğaflarımıza baktım
Defalarca telefonla aradım
Açarsın diye,
Çağrımı görüp dönersin diye
Bırakmadım elimden telefonu
Gözüm kapıdaydı
Şimdi kapı çalacak
Sen gireceksin diye bekledim...
Bekledim , bekledim.
Siz hiç kızdınızmı ölen birine
Telefonunu açmıyorsun
Neden gelmiyorsun diye...

29.05.2025/00:52