Ölen Bir Şairin Ardından

(Şairler Ölmeden Kıymeti Bilinmeli)

O bir Şairdi.
Uykusuz kaldı gecelerce.
Defteri bitti, kalemi kırıldı,
Kırık kalemlerle,
Peçetelere yine yazdı.
Günlerce, aylarca, senelerce.
Ecel işte.
Öldü.
Anası, babası, arkadaşlarından başka
Hiç kimse ağlamadı.
Şairlere sorduk,
Merhumu nasıl bilirdiniz?
Çok üzücü.
Hiç kimse tanımadı.
Ölen kim?
Kimdi ölen ki;
Herkes için.
Kimseler aldırmadı.
Tanınmamış bir şairdi işte.
Şiirleri çoktu amma,
Gazetelerde çıkmadı.
Kitabı da basılmadı.
Kendi şiirleri tanıyordu onu,
Kendi sözleri.
Geceler tanıyordu onu.
Uykusuz gözleri.
Yastık altındaydı hep şiirleri.
Şairi tanıyanlar,
Aynı mahalleden,
İki, üç aşık delikanlı,
Ve sevdiğinden ayrılmış
Ağlayan garipler sadece.
Soruyorum.
Bunlar yeter miydi?
Bir şairi tanımaya.

21.03.1995

Not: 21 Mart Şiir Günü
Tüm Şair ve Şiir Severlerin Şiir Günü Kutlu Olması Dileklerimle;