Bu dağlarda güneş bulutları alnından öper de yatar
İnsanlar gün doğumuyla başlar bu şehirde yaşamaya
Yaşayanlar ölür de bir gün, ölenler yaşamaya başlar
Gençlik koşmaya koyulur ihtiyarlık soluklanmaya
Bir hüzün çöker geceyle, hüzün göğüs kafesini daraltır
Geçmiş güzellikleriyle yanaşır ruhumuzun penceresine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Teşekkür ederim
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta