Kuşlar nece uçar nece yükseklerde
Ben bilmem görürürüm hep
Bir hikmet bir var oluş...
Sezgiler gelir akıldan önce..
Zamanlar yarışır hep zamanlar içinde
Sonra yoklukları anlarım, boşlukları
boşluğa düşünce...
Önce miyim, sonra mıyım, var mıyım, ben miyim?
Düşünür çıkamam içinden
Düşünmeden anlarım.
Ben ney'im, hemi neyzen, ben türkü...
Ben çobanım, ben koyun...
Denizler benim, ırmaklar da..
Ezilir, ufalanır, sürülür - ekilirim
Ekilen ben, orak ben, yoklukla harmanlanırım...
Ben benden gidince gider de düşünce
Ateşle bir olurum, kor olur, pişen olur, yiyen olurum.
Ölen de benim, ölenden önce
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİZ İDİK
Acep kimdik nerde gezdik yılların ötesinde,
Hangi dağda, hangi dalda yaralı kuşlar idik,
Bilinmezden bilinmeze kanat çırpan biz miydik?
Düşe kalka, kona göçe, mâziden geleceğe.
Kaya idik, damla damla akan sudan aşındık,
Denizde kum tanesiydik, sahillere taşındık.
Gökyüzünden bir kuytuya biz idik doğan huzme
Doğduk, öldük, bin dirildik, ibret olduk âleme.
Çiçekte toz, arıda bal, dağlarda yol biz idik.
Okyanusta yüzen balık, suda hayat yine biz.
Bizler idik düşen cemre, hava, su ve toprağa,
Yine bizdik, cansuyuyduk, hayat veren yaprağa.
Ateşte köz, mânâda öz, dilde ifşâ biz idik,
Söylenen söz, kalplerde göz, ruha şifâ yine biz.
Kâinatın terazisi, ölçeği adaletin,
Biz mi idik, acep yine sonsuzluğu evrenin?
HALENUR KOR
ÖLEN BENİM
Kuşlar nece uçar nece yükseklerde
Bir hikmet bir varoluş...
Ben bilmem görürüm hep
Sezgiler gelir akıldan önce...
Zamanlar yarışır hep zamanlar içinde
Sonra yoklukları anlarım, boşlukları
Boşluğa düşünce...
Önce miyim, sonra mıyım, var mıyım, ben miyim?
Düşünmeden çıkamam içinden
Düşünmeden anlarım.
Ben ney'im, hemi neyzen, ben türkü...
Ben çobanım, ben koyun...
Denizler benim, ırmaklar da...
Ezilir, ufalanır, sürülür- ekilirim
Ekilen ben, orak ben, yoklukla harmanlanırım...
Ben benden gidince gider düşünce
Ateşle bir olur, kor olur, pişen olur, yiyen olurum.
Ölen de ben, ölmeden önce
DURMUŞ KARABULUT
Sayın Durmuş Bey, ben de size bir şiirimi yolluyorum. Saygılar, selamlar...Halenur Kor
Biz İdik
Acep kimdik nerde gezdik yılların ötesinde,
Hangi dağda, hangi dalda yaralı kuşlar idik,
Bilinmezden bilinmeze kanat çırpan biz miydik?
Düşe kalka, kona göçe, mâziden geleceğe.
Kaya idik, damla damla akan sudan aşındık,
Denizde kum tanesiydik, sahillere taşındık.
Gökyüzünden bir kuytuya biz idik doğan huzme
Doğduk, öldük, bin dirildik, ibret olduk âleme.
Çiçekte toz, arıda bal, dağlarda yol biz idik.
Okyanusta yüzen balık, suda hayat yine biz.
Bizler idik düşen cemre, hava, su ve toprağa,
Yine bizdik, cansuyuyduk, hayat veren yaprağa.
Ateşte köz, mânâda öz, dilde ifşâ biz idik,
Söylenen söz, kalplerde göz, ruha şifâ yine biz.
Kâinatın terazisi, ölçeği adaletin,
Biz mi idik, acep yine sonsuzluğu evrenin?
Halenur Kor
tebrikler
Derin anlam yüklenmiş mısralar ile nefis bir şiir olmuş. Sevgili üstadımızı kutlarım. Etkili bir şiirdi.
Sevgili Kardeşim: Durmuş Karabulut
Muhteşem bir şiir olmuş.
Şiirdeki başarınızı tebrik ediyor başarınızın devamına olan inancımı iletiyorum.
Ruhunuzdan huzur ve neşe; Yuvanızdan mutluluk hiç eksik olmasın. Her şey kardeşimin ve sevdiklerinin gönlüne göre olsun.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiiriniz için kardeşimin sayfasında Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (32)