Ölen Adamın Şiiri Şiiri - Osman Özder

Bu ölen bir adamın şiiridir
Beni koyduktan sonra
Üzerime bir fahiha söyledikten sonra
Gözlerinde bir damla yaş döktükten sonra
Her şey mezarlıktan çıkıncaya kadardır

Bir sigara yakarsın sende eller gibi
Derinden bir nefes çekip de içinden
Yazık oldu OSMAN EFENDİYE dersin
Sende hayatın akışına kapılırsın bir anda
Evimize vardığındatoplarsın elbiserimi
Bir yabancı gibi indirirsin duvardan resimlerimizi
İlk gün yatak odasını sonrada çekyatı degiştirirsin
Neşeli bir müzik çalar sokağınızın başında
Pencereden başını uzatırsın dışarın doğru
Yoldan geçen bir eskici görür gözlerin
Ne var ne, yok satarsın
Satarsın üç_beş kuruşa on yıllık anılarımızı
Sana aldığım kazağı benim kot pantolunumu
Senin için anlamsız olan kitaplarımı
Duvarları boyatırsım sarıdan bembeyaza
On beşlik kız heycanıyla atarsın
Atarsın kendini sokakların akışına
Daha ölümün yedisinde