Ölen adam ve madam Şiiri - Semih Mutlu

Derin bir nefes...
Ve bir daha, bir daha.
Hayatının son nefesini alan adam.
Ve bunu izleyen aciz madam.
Ölüm kapılarında artık, bir nefes uzak
Madam korkup kaçtı, ölümden mi kaçacak.
Adam direndi dünyaya ve pisliğine bunca yıl
Bayılmak üzereydi madam, uyan madam, artık ayıl.

'Her nefesin ömrü bir kereliktir' demiş şair,
Ölümü gözleyen adam ne kadar da haklı demiş,
Ve madam boşdurur mu? Boşver, yat uyu demiş.
Aldığı nefesin artık son olduğunu bilen adam peki demiş.
Yatmış, uyumuş, ve o uyuyuş, ebedi bir uyuyuş olmuş.
Ne bilsin madam! Dünyadan haberi mi var.
Sabah kalkmış ve bakmış ki hala uyuyor adam.
Neyse demiş kalkar birazdan, kalkmamış adam uykusundan.
Madam korkmuş ve anlamış artık gelmiş yolun sonu
Ecel kapının kolunda izini bırakmış 'yok kaçış yolu'
Bir daha bir daha diye ağlamış madam, adamın ardından
Aklında şu kalmış ' ölen adam ve madam'.

Semih Mutlu (17 Ocak 2009)