bana ait olmadın
hiç bir zaman kırıntısında
o yüzden
oyuncağı elinden alınmış çocuk değildim ben
hiç oyuncağı olmamış çocuktum
öyle büyüdüm.
ben büyüyünce de
ellerine imrendim hep
minik bir elin uçurtmaya imrenmesi gibi,
bir parçacık tutsaydım
acaba kanar mıydı avuçların
ya da parmaklarımdaki tomurcuklar açar mıydı
bilinmeyecek gayri.
ben kocayınca da
solmadı düşlerim
sağ bir adamın ölü düşleri değildin ki zaten
sen yoktun ben de yaşamadım
mezarıma da koymadılar seni
çünkü
ölen bir adamın yaşayan düşüydün sen.
24.06.2013
Silifke
Kayıt Tarihi : 11.8.2013 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!