Kahır oklarına hedef gönlümde
Bu nasıl sevdadır bilemiyorum
Bahar geldi dedin oysa bahçende
Açmış bir tek çiçek göremiyorum
Sözün gerçeklere uymaz desende
Gezerim sihrinle var olan çölde
Şu hazan yurdunda yüzüm gülsede
İnanki gönülden gülemiyorum
Ne suskun bülbülüm ne açan gülüm
Bir esinti gibi geçiyor ömrüm
Kahrına hedefkar olmuş bu gönlüm
Ölecem velakin ölemiyorum
Kayıt Tarihi : 11.12.2007 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmencioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/11/olemiyorum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!