Ölemiyorum Şiiri - Muhsin Özalp

Ey şahların şahı canım efendim
Yollarda yordamı bilemiyorum
Karanlığın mâhı canım efendim
Gönlümce salınıp gelemiyorum

Güzel yaratılmış adem nesliyim
Eşsiz bir donanım ile süslüyüm
Çeşit çeşit hisli hem de usluyum
Bir türlü kendimi bulamıyorum

Bu sarhoşu her vakitte seslersin
Yandığımda yağmur ile ıslarsın
Sayısız imkanlar verip beslersin
Gönlümce doyası gülemiyorum

Rahmet deryasına dalmış yüzerim
Nimetler üstünde boydak gezerim
Oyuncak dünyayı zevkle bezerim
Hak uğrunda dava çalamıyorum

Açık söyler amacını saklamaz
Verdiğine bedel bile beklemez
Hak yiyen insanı asla aklamaz
Sevdiği kullardan olamıyorum

Yaratan’a canı versem az olur
Muhsin ecel alır elde ne kalır
İnsan sevdiğinin yolunda ölür
Ölmek gerekince ölemiyorum