Ölemiyorum Şiiri - Yasemin Ayhan

Gidiyorum...
Yolum nereye çıkar bilmiyorum.
Tıka basa doldurduğum bavulum:
Çokça bedel içerir, bir de küçük bir umut.

Uzaklaşıyorum...
Yaşadığım yere midir sitemim?
Yoksa insanlara mı bilmiyorum.
Yaşattıkları aklımda, yaşatmadıkları kursağımda.

Soğuyorum...
Hayattan, insanlardan,
Yemekten içmekten,
Mutlu insan yüzlerinden,
Seviyormuş gibi yapan
Sahte yüzlerden.
Her yanı basmışlar inadıma.
Sonu havada kalmış bir film gibi;
Onca zamanımı bunun için mi harcadım dedirten
Koca bir ömrü ziyan etmişim.

Boğuluyorum...
Genizimde tadı kalmış gözyaşımda,
Omzumu yasladığım dağların arasında,
Gecenin karanlığında,
Elimde kalan anılarda;
Camda kalan parmak izini öpüyorum...

Sevemiyorum, gidemiyorum...
En kötüsü de ne biliyor musun?
Ölmek istiyorum ama ölemiyorum.