Onun gülüşüyle hayat bulan ben,
onun gözyaşıyla ölüyorum derdim.
''Ölemiyormuş meğer insan.''
Ölünmüyor, fazla doz acıdan.
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 00:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Onun gülüşüyle hayat bulan ben,
onun gözyaşıyla ölüyorum derdim.
''Ölemiyormuş meğer insan.''
Ölünmüyor, fazla doz acıdan.
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Ölemiyor İnsan Şiiri - Kader Demir 2
Şiir ID : 2335148 - 4 Mart 2025 Salı - 15:09:11
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!