Ömrün hüzün dolsun gözlerine yaş
Her gün ağlayasın gülemiyesin
İçini kaplasın bitmeyen telaş
Can çekişesinde ölemiyesin
Azrail peşinde dolansın dursun
Yolların başına tuzaklar kursun
Hayatın çilesi seni de yorsun
Can çekişesinde ölemiyesin
Ne soranın olsun ne arayanın
Oluk oluk aksın dökülsün kanın
O burnundan gelsin emanet canın
Can çekişesinde ölemiyesin
Ölmeden kendine bir mezar kazdır
Beyaz bir mermere adını yazdır
Sana ettiğim bu beddua azdır
Can çekişesinde ölemiyesin
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!