Ölemezsin Şiiri - Ayşegül Atmaca

hemen gidip gülen bir resmimi çektirip
cenaze hazırlıklarına başlamalıyım bugün
önce bir mezar yeri ayırtmalıyım kendime
ve hergün gidip oradaki çiçekleri sulamalıyım
sonra birer birer veda etmeliyim dostlarıma
sokak kedilerine sokak köpeklerine
evdeki musluğa kadar hepsine veda etmeliyim
köşedeki meyhaneye gidip hergün aralıksız içmeliyim
öğle tatilinden akşam paydosuna kadar
eski yenilgileri düşünüp ağlamalıyım gramofonda bizim şarkımız çalarken
küfürü basmalıyım sonra durup dururken
herkes delirdiğimi düşünürken ben seni düşünmeliyim
kimseyi takmamalıyım beş parasız dolaşmalıyım aylak aylak
hepten serseri olmalıyım boş gelmeli bütün gürültüler artık
top patlasa duymamalıyım
seni kazımalıyım kanımla duvarlara
gülen bir resmimizi yapmalıyım yan yana
bir kulağım kapıda seni beklemeliyim
sonra gülmeliyim
gülmeliyim kahkahalarla
senin için öldü diyenlere gülmeliyim
bilmiyorlar ki sen içimdesin hala
nefes alıp durmaktasın hala şuramda
ölmeyeceksin ölemezsin hem sen bende yaşadıkça