Ölememek Şeker Yükü Şiiri - Merve Merve 2

Ölmek değil de,
Ölememek şeker yükü...
Derlerdi bizim yaşlılarımız zamanında,
Ağır olur derler hastalığın yükü.
..
Onlar bizim yaşlılarımız,
Onlar bizim hastalarımız.
Var her vakit ölüm,
En çok vakitsiz gelen ölüm mü koyar,
Bilinmez sonsuzluğu ölümün.
..
Hani derler ya,
Ölü bir bedene sahibim.
Sevgiden aşktan çekilen sancıyı,
Yaşayan ölüye benzetirler ya.
..
İşte yaşayan ölü,
Ölememektir en güzel tarifi.
O kadar çok acı çekersin ki,
Morfin bile faydasız,
Aşk hafif gelir kainatın terazisinde.
..
Gözlerimle görüyorum,
Ölmek için haykırıyor o beden.
O kadar yorulmuş ki ruhu,
Yok nefes almaya mecali...
..
O damarlardan kan süzülürken,
Bıcak gibi saplanıyor görüyorum.
O gözler yalvarıyor yaşlar süzülürken,
Yaşadıklarını izliyorum.
..
Yetmişinde bile yok daha,
Babanne diyoruz,
Dede diyoruz,
Yaşlı ihtiyar diyoruz,
Yetmişinde bile yok daha...
..
Yaşlılıktan değil, hastalıktan morarmış elleri,
Yaşama sevinci vardı gözlerinde.
Şimdi o da uçup gitmiş,
O ışık saçan gözler, ölümü gözler olmuş.
..
Ölümü bekleyen o yürek hep isyanda,
Hastalın dolanmasaydı boynuna.
Torununun eli vardı elinde,
Koşturuyorlardı parkta...
..
İyileşmez belki bu vakitten sonra,
Yıllardır süre gelmiş acısı.
Sonu mutluluk mu yitirmek mi belli değil,
Ama sığmıyor evrene acısı...
..
Etrafında pervane olan bir sürü insan,
Ama o çaresiz aslında yapayalnız.
Gözlerinin feri kalmamış her yer kırmızı,
Ölmemekle ölümün kıyısında...
29/03/2019
19.45
M.E