Ölem Dedim Ölem Dedim

Seherin alaca vakti gam yükün bağrıma yıktı
Sözlerim zehirli oktu vuram dedim vuram dedim
Ayrılık özüme çöktü didemden yaşları döktü
Uzaktan hasretle baktı varam dedim varam dedim

Marifet saydın sen aşkı böyle olmaz aşkın meşki
Gözümden yaş olup düşki silem dedim silem dedim
Mana ateşiyle pişki sığma kalıbından taşki
Yürek yangınınla coşki gülem dedim gülem dedim

Yandı yüreğim köz gibi bilmedin bunu yoz gibi
Mahbubum sevdanı yazki bilem dedim bilem dedim
Çektiğin acı az gibi ağzından çıkan söz gibi
Ölmüşsün sanki buz gibi yılan dedim yılan dedim

Kim için açtın arayı alnıma çaldın karayı
Yaktığın sırça sarayı yıkam dedim yıkam dedim
Keyifle çaldın curayı özünle yaktın çırayı
Mizandaki hak darayı görem dedim görem dedim

Bozuldu bağ ile bostan yazan kalem yazmış destan
Feleğin sunduğu tastan içem dedim içem dedim
Giyindiğim siyah fistan sen için girdiğim yastan
Kalbin oyun etti kasten bozam dedim bozam dedim

Hak verirse gelir başa vur başını taştan taşa
Zehirleri kattın aşa yiyem dedim yiyem dedim
Artık pişmanlığın boşa var git hayatını yaşa
Sakın isyan etme haşa çilen dedim çilen dedim

Zekamla hileni sezdim taş ile başını ezdim
Adını kabrine çizdim yazam dedim yazam dedim
Sen için canımdan bezdim alemin ağzını büzdüm
Sevda yaralarım ezdim saram dedim saram dedim

Başımda sevda yelini titreyen gönül telini
Mızrabla coşan dilini dilem dedim dilem dedim
Bıraktım senin elini hissetmiştim ben felini
Kandığın bekler ölünü ölsen dedim ölsen dedim

Karacayım Yandı bağrım avazımda kaldı çağrım
Yüreğimdeki bu ağrım tabip dedim tabip dedim
Şaşmadığım bir tek doğrum gönlümdeki sevda eğrim
Çekipte vuraydın böğrüm ölem dedim ölem dedim

Hatice Naime Karadağ

şiirlerimin kayıt belgesi vardır