Gök güvercinlerinin göç mevsimi soldurdu yüreğimin baharını
Kirpik uçlarımdan sızıp aktı
göz bebeklerime boca ettiğim hicranım
Hatırladıkça yoksul çocukluğumu,
en çok baba yokluğuyla ıslandı yastığım
Kızgın çöl kumlarında dondu ayaklarım
Orman yangınları gibi tutuştukça yüreğim,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta