Ölelim mi Şiiri - Özlem Tunc

Gök güvercinlerinin göç mevsimi soldurdu yüreğimin baharını
Kirpik uçlarımdan sızıp aktı
göz bebeklerime boca ettiğim hicranım
Hatırladıkça yoksul çocukluğumu,
en çok baba yokluğuyla ıslandı yastığım
Kızgın çöl kumlarında dondu ayaklarım
Orman yangınları gibi tutuştukça yüreğim,
Dağılırdım efkarlı dağların dumanıyla
Hangi yağmurlar doldurur bulutların suyunu
Gözlerim mi
Hangi yıl gelirsin, hangi mevsim sonu
Bilemedim diye gurbetin huyunu
Ölelim mi..
.