Öleceksin Şiiri - Ahmet Bekteş

Nefer ol, ister paşa,
Krallar gibi yaşa,
Ecelin gelir başa,
Çare yok, öleceksin.

Kavuşanlar nimete,
Sabreder musibete,
Dünyadan âhirete,
Ansızın göçeceksin.

Tapma paraya, pula!
Zulmetme sağa sola!
Er geç uzun bir yola,
Şüphesiz çıkacaksın.

Kapılma ucba kibre!
Duracak bir gün ibre,
Issız karanlık kabre,
Işıksız gireceksin.

Kuzu ol, ister kasap,
Olsan da, baltaya sap,
Münker Nekir’e hesap,
Elbette vereceksin.

Nasıl yaşarsan yaşa,
Sen de gelirsin tuşa,
Amelinle baş başa,
Yalnızca kalacaksın.

Düşün ölüm ânını!
Kuruturlar kanını,
Hoca, sen de canını,
Çaresiz vereceksin.