Öleceksin Şiiri - Engin Köykolu

Üzme kendini sıkma canını öleceksin
Düşün başına neler geldi şimdiye kadar
Ne dertler ne sıkıntılar
Ne mutluluklar ve sevinçler gördün
Belki daha ne çok ağlayacak ne çok güleceksin
Ama en sonunda her şey bitecek öleceksin
Gerçek sandın yaşadıklarını
Yıprattın kendini ağladın
Her şey sana kalacakmış gibi hırs yaptın
Aldıkça daha çok aldın hayatını tehlikeye attın
Her şey benim olsun istedin oldu mu kaldı mı?
Üzüldüğüne sıkıldığına değdi mi?
Örttüler üstünü bir kaç kürek toprakla
Dertlerin sıkıntıların malın mülkün
Seninle mezara girdi mi?
Hayat güzel diyorlar yalan söylüyorlar
İnanmayın kanmayın bizi kandırıyorlar
Yaşadığımız her şey bir rüya gibi gelip geçiyor
Hayat bizimle dalga geçiyor
Ne çok aşık olmuştun o insana hatırlıyor musun?
Onsuz yaşayamam diyordun ama yaşıyorsun
Ne çok istemiştin o arabayı aldın kullanıyorsun
Bir emektar kamyon geliyor üstünden geçiyor
Ölüyorsun
Ne gerçekleştirdiğin hayallerin ne başardığın işlerin
Ne de kazandığın servetin işe yarıyor
Gözlerin kapanınca her şey bitiyor
Sevdiklerin ağlıyor hatıran varsa anıyor
Bir süre sonra
Adın namın varlığın hayal olup gidiyor
Halen neyin mücadelesini veriyorsun
Sana verilenle neden yetinmiyorsun
Mantık akıl almıyor ilim irfan yetmiyor
Sonu ensende olan bir ömrü neden ciddiye alıyorsun
Sen insansın
Bir aklın var düşüneceksin
Sen insansın
Sonu olan bir ömrün var bunu bileceksin
Doğru düzgün yaşa ve öl
Senden istenen bu
Unutma çok ama çok yakında öleceksin.