Öleceğiz Üşüyen Kelimeler Anlatacak Bizi

ÖLECEĞİZ
ÜŞÜYEN KELİMELER ANLATACAK BİZİ
Eşkıya hikayelerinin sırrolduğu yerlerde
Lanse etmez türkülerimi katil bir set
Duvarlar bir tümördür zulmün kanlı ellerinde
Bir yıkık insandır içimde taşıdığım ceset

Kurtulmayı bilmiyor değilim elbet yarasa halkından
Boynumdaki urganı
Bir başkaldırı vaktine iliştirip
Öleceğiz!
Üşüyen kelimeler anlatacak bizi
Belki dökülür
Muhteşem bir yalnızlığın karnına
Kandil ellerimiz
Ve gönüllerimiz yeryüzünün
Bütün güneşleri
Kuşlar uçuyor ağzımdan
Bir toprağı kazımaya
Yön kıble
Çiçekler toplamaya hazırlanıyoruz
Her istasyondan
Çala kalem giriyoruz tümörlere
Sağlıklı bir gün düşmeye
Karabasan düşlere
Aşkla doldurmak kalbi
Bir hicret şafağından
İşte bunu anlatamıyorum insanlara
Akşam yine akşamdır
Bütün kayıtlarında insanın
Şu zabıtlara düşmüş kimliğimden
Ayrılmak vakti gelmişse
Ayak izlerim silinecekse
Tabutluklardan
Durun,kalabalıklara anlatmayın halimi
Güneşin çıkınında o ülke duruyor
Her yangının ardından
Bir şeyler verebilmenin sevinciyle
Bozacağım yuvasını yarasa halkının
Dağların türküsüyle ıslatıp dudaklarımı
Kurtaracağım tel örgülere
Takılmış kanatlarımı
Kimler çizdi sevgimin hudutlarını
Yüreğime
Hangi yaban el dokundu
İçimin gurbetine
Sınırları sevmem
Bana göre değil bu
Kelebek koleksiyonlarında yaşamak
Çıkmalıyım bu tabutluklardan
Ben mi çıkarım buradan, yoksa tabut mu
Beni bekliyor dost gökyüzü
Beni bekliyor
Bir hüzün yağmurunda ıslanmak
Silah çatmak sulara
Durgun dağ başlarında fırtına
Bir çoban ateşinde ısınmak gibi
Bir beste yapmak kurşun seslerinden
Fırtınaya tutulmuşken
Kurtulmak gibi
Bir şeylerin ince sızısından
Damarlarıma kan pompalayan kalbim
Bütün duyarlılığıma
Sabıka düşmeyecekse kayıtlar
Gülmek istemiyorum
Hangi masallardan düşlerime
Çıkıp geldi Ankalar
Duvarlar bir tümördür
Zulmün kanlı ellerinde
Hangi karanlığa el atsam
Ahtapot soğukluğu bir ceset
Tümörü görüyorum
Kutuptan, kutuba
Güller döken bir hayatın
Kavgasıyım ben
Sapasağlam basıyorum ayağımı
Putların üstüne
Yeniden yazmaya geldim
Doğunun batının hikayesini
Göğsüme saplanmış kafatasımı çıkarıp
İki büklüm aynalardan
Boynumuzdaki urganı
Bir baş kaldırı vaktine iliştirip
Öleceğiz!
Üşüyen kelimeler anlatacak bizi
Belki
Dökülür muhteşem bir yalnızlığın karnına
Kandil ellerimiz