Ölebiliriz Şiiri - Ali Ayhan

yazdım durmadan pek düşünmeden
oysa şiir düşünmek gerektirir
yazdım bazen bulutlara bazen kadınların gözlerine
şiir kalem ve kağıt gerektirmez
yalnızca görmek gereklidir

silinir yazdıklarım belki de yok olur
belki de unuturum bir masanın altında aklımı
bir yolculukta manasız geliverir her şey
her şeyle birlikte kaybolurum

merhametlidir yalnızlık beni bırakmaz
yalnızlık üzerine yazarım hiçbir şey yazamazsam
yalnızlık merhametlidir seni aratmaz
yalnızlığın üzerine yürürüm hiçbir şey yapamazsam

yalıyor ruhumu yazının üşütmeyen rüzgarı
ya da yanılıyorum yazarken üşüyorum hem de çok
çünkü yazarken hep seni düşünürüm ben

herkes için ikinci bir yol olabilir
yine yazı yazabiliriz
herkes için ikinci bir şans doğabilir
yine aşık olabiliriz
yani yine ölebiliriz

kıyısından geçtiğim bir hikayenin
bir mısrasında bir adam vardı
belki onu ilk kez ben okumuştum
ben doğduktan biraz sonra öldürülmüştür
bu kez sadece onun için öleceğim
unutuluşun kolay ülkesinden bir gün nasıl olsa gideceğim
ve sonra baharın isyanına katılacağım elimde mısralarla

gözlerimi kapatmışım karanlığa seni yazıyorum
gözlerimi açtığımda kayboluyorsun
gözlerimi açtığımda kaybediyorum
hemen kapatıyorum gözlerimi kaldığım yerden devam ediyorum
karanlığa yazılan yazılar silinmez

herkes için açan bir çiçek
yine mutlu olabiliriz
herkesi ıslatan bir yağmur
yine aşık olabiliriz
yine ölebiliriz

adamlar ve kadınlar gölgeler ve ışıklar gelmeler ve gitmeler bitti
artık ölebiliriz