Ölebildik mi? Şiiri - Mustafa Narin

Ömür geldi geçti, devran dönüyor.
Alemin sırrına erebildik mi?
Ecel çağırdıkça heves sönüyor.
Gerçeği gönülden, görebildik mi?

Emanet bedeni boşa yorarız.
Hırsa kapılıp da, neyi ararız?
Kendi kendimize dönüp sorarız.
Gönül sarayına, girebildik mi?

Hırsızlık, hayasızlık, yalan, riya.
Üç günlük dünyada, kâr ettik güyâ.
Zayıfa, güçsüze, olduk eşkiya.
Nere gidiyoruz, bilebildik mi?

Güven kalemize, hasar açılmış.
Suistimal edip, zehir saçılmış.
Bunca güzellikten, vaz mı geçilmiş?
Kin ile nefreti, silebildik mi?

Baharı görmeden, güzüm tükendi.
Kapandı dilimiz, sözüm tükendi.
Yıprandı yüreğim, özüm tükendi.
Bir nebze insafa, gelebildik mi?

Bazı an dışlandık, bazen sevildik.
Narin´im dünyaya, ne diye geldik?
Gülen dostlar ile birlikte güldük.
Ölenle beraber, ölebildik mi?

30. 03. 2009