Seni ölesiye değil öldüresiye seviyorum hâkim olamıyorum kendime
Akşamları mekânım pencereden kapıya uzanan bir koridor sadece
Garip gelecek belki çünkü bana garip geliyor artık hasretine volta atmak
Volta atmayı bırak artık beni istemeyeni düşünerek şiir yazmak garip geliyor
Kandırılmış yarınların dünle savaşını yaşıyorum ayrılık duvarının yüzünde
Kalbimdeki çırpınan kuşu azat etme karını aldın ve bitirdin aşkın heyecanını
Bir yudum suya muhtaç gibi aşkınına muhtaçtım ellerim havadaydı duamdaydın
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta