burnuna sımsıcak çorba tütüyor
elbet özlüyorsun dede ebeni
kafam karışarak aklım yitiyor
öldürür bu gurbet öldürür beni
dudağın petektir o dilin baldır
bacağa ağda yap kaş kılı aldır
ortada bırakma leşimi kaldır
öldürür bu gurbet öldürür beni
seni arar iken halsiz düşerim
çok vakit altıma bile işerim
kışın üşüyorum yazın pişerim
öldürür bu gurbet öldürür beni
bastığın turablar bile nush eder
ey fani akibet yatır türbe der
günlerim geçiyor böyle derbeder
öldürür bu gurbet öldürür beni
kimseyi incitmez bundan kaçarım
çünkü dermanı yok gayrı naçarım
ömrüm tükenir ben çiçek açarım
öldürür bu gurbet öldürür beni
kendini doğratır yahut dildirir
millet candarmaya durum bildirir
hayat defterinden ismim sildirir
öldürür bu gurbet öldürür beni..
Kayıt Tarihi : 27.9.2015 17:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!