Öldürücü Katil Mısralar Şiiri - Ahmet Du ...

Güfteleri bestelenip
Şarkıları ilk duyulduğu zaman...
Beyinler hiç yadırgamadan,
Sahnelerde ALKIŞLARLA...her yorumu kabullendi.
Mest içinde tekrar tekrar söylenip,
Akıl yerleşiminin içki sofralarında...
Yeni yeni değişimlere "meze" oldu!

Dinledikçe mânânın hayâl dünyasını
Beyinlerin merkezinde.........
Bir yorumsuz "tusunami" oluştu...!
"Namus" kavramlı bir hayâlet
Yıllar içinde ortaya çıktı hortladı.;

Meğer o mısralar ve yorumlar
Gizli gizli, kanun gibi, sizli-bizli...
Kafalarda bir sürü Psikopat yetiştirmiş.!
Nereden beslendiyse devamlı beslendi
Şişirdikçe şişirdi evhamlı kendini...
Yalnız hep aynı "vurucu" yerden seslendi
Silahın namlusundan...
"Başkasını seversen, bil ki, yaşatmam seni."

Ayrılmasını beceremeyen aciz VARLIK'lar
Şimdi o tetiklere doldular cahil parmaklar
Namus için "insan" kıyımında...;

Kaderin yükünü çekmek zorunda bırakılan
İhanet algısıyla damgalanan, kurşunlanan kadınlar...
Ne yazık ki, hâlâ aşk kurbanı tabutlarla
Mezarları...Ve zindanları dolduruyor!
"Ya benimsin, ya toprağın."