Öldürmeyesin Şiiri - Bekir Alim

Dünya sana sözüm sen dinle beni
Yolcuyum yolumdan döndürmeyesin
Başıma taç yaptım şu gök kubbeni
Yakmadan boş yere söndürmeyesin

Başımdan sel gibi yağdırdın suyu
Bulutlar üstüne attın uykuyu
Ben bir kepçe oldum sende bir kuyu
Çalıp daldan dala göndermeyesin

Mevsimler değişip döndükçe durdun
Aşılmaz bir kale sanki bir surdun
Bilmem ki neresi vatanın yurdun
Bu kutsal toprağım böldürmeyesin

Saklanır içinde gam ve kasavet
Sanki her saniyen mahşere davet
Bu nedir bu telaş bu ne alamet
Sende benim gibi gün görmeyesin

Yamaçtan çevirdin tüm enginleri
Bıraktın Âlimi et kemik deri
Ben bende değilim o günden beri
Yalansam yüzümü güldürmeyesin

23.10.2003 PERŞEMBE