Öldürmeyen Zehirsin... Şiiri - Hakan Kur ...

ÖLDÜRMEYEN ZEHİR’SİN …
========================

Arşınlanmaz sokaklar, mabedin kapısından,
Yüzünün rab biyesi, fıtratın yapısından.
Rulo olacak bir gün, Dünyanın tapusundan,
Bakır rengi yalnızlık, çığlıkları kesersin,
Çivilenmiş günahlar, hiç durmadan esersin!

Sırasını beklerken, münzevi duygularım,
Kanımdaki vampire, tecridi uygularım.
Yalıtılmış yolculuk, buna dır kaygılarım,
Dokunsan kaybolacak, sen bunları sezersin,
Kelebek kanadında, orda bensiz gezersin!

Susturulmuş türküler, kirlenmeden satırlar,
Monoton repliklerle, son gününü hatırlar.
Kronik bir senaryo, ürkmesin o katırlar,
Omuzlarda ağır yük, yapılandan bezersin,
Şırıngayla yerleştin, bu fırsatta ezersin!

Damla damla kor yuttum, barut gibi patlayan,
Tarifi yok öfkenin, her yerinden çatlayan.
Çalışmalar organik, sırasıyla katlayan,
El kalemi tutarken, sen acılar çekersin,
Çalışmayan beyine, hep güzellik ekersin!

Hasret sarmış dört yana, ruhumuzda sıkıntı,
Gözyaşı pınarında, baştan başlar yıkıntı.
Sevginin matemleri, pıhtılaşmış çıkıntı,
Özlemler yükseliyor, söyle bana nerdesin,
Aslında biliyorum, gökte değil yerdesin!

Terkedilmiş dualar, kahır dolu geceler,
Tüketilen insanlık, kayboldu bak niceler.
Şiir olmuş gözyaşım, hep onları heceler,
Kapılar kapanırken, bu yüreği delersin,
Granit bir zeminde, ıslak kumla elersin!

Civit rengi akşamlar, sürgünde hükümlüdür,
Bu ısınan bedenim, esnektir bükümlüdür.
Duygularım dağınık, sevmeye hükümlüdür,
Mavinin asi tonu, çağlayan bir nehirsin,
Sana direneceğim, öldürmeyen zehirsin!

Hakan KURTARAN
12.11.2008-Aydın