Öldürmeyen Zamanlar Şiiri - Elif Kerenciler

bugünler sabırla işlerlik kazanıyor
güven,sabır,sevgi
üç ayaklı bir sandalyenin sendelenişi tabiki sonunda
dördüncü ayak bizdik olması gereken
sen olmadın
ben senin rolünü çalmadım
ben tek başıma kaldıramadım hayatı
şimdi gidiyorum yalnız
ne yeni filizlenmelerim var
ne ayrılığından korkmam dediğim yeni bir ruh
yaşamın tınısını duyup
sonsuza dek içime çekmek istiyorum
eşsizliğimi yaşatıyorlar bana
kendi sadeliklerinde tutarsız çevreler
dibe batmalı deseler de
su yüzüne daha bir çıkıyorum çoşkulu
bu zamanlar insanı
hiç öldürmeyen
yaşatan büsbütün
...

27.12.2003
Cumartesi
13.38
Biga