Öldürmeyen derdin sillesi

Takribi.
Ne zaman seversin beni?
Bak eskidi de annemin elleri, öpsen mi artık?
Annem, her yoksun şiirde baş yapıt.
El falı öğrendim bugün, avuç içlerini ayyuka çıkaracak meziyetler sergiliyorum.
Kah Avrupa'dan Kah Afrika'dan kadınlara, emsalsiz meydanlar okuyorum. Yalnızca ganj nehrinde çıplak yıkanmış bir çocuk aşık atabilir hünerlerime.
Evet; evet şimdi oldu, kimliği tarif edilmez seri katiller tünedi heybeme. Akan kan insan ise, asayiş; meze edilen tavşan ise, aş olacak geceme.
Nuh'un gemi seferinin olmadığı bir topraktan karaborsa bilet düşürdüm iki kişilik. O gemide birlikte yazar mıyız?
Yani asıl merak ettiğim, biz şimdi yazar mıyız?
Elimize verilse bir kazma bir kürek, gök'yüzünü kazar mıyız?
Affedeceklerin silsilesinin en başına iliştir beni; sana kullanılmamış bir gök vaad edemedim. Solunmamış oksijenler ısmarlamak isterdim ak pak ciğerlerine.
Çok aksatıyorum namazlarımı fakat teknoloji bundan rahatsız değil. Namaz kılsam seni dileyeceğim, dizlerim yırtılınca. Üstelik orucuma engel gözümün gözünde zinaya düşmesi. Kerbela'da yezide karşı su yudumlamak gibi kasvetli bir eylem seni sevmek. Seni sevmek, özgür irademin bana tanıdığı en büyük cömertlik. Şayet seçebilseydim seni, yalnız senden doğmak isterdim. Zira bu annem olmaya yakınlığını teyit eder fi tarihinde. Yüzündeki salıncak tebessümünün sayısını bilirim ben, avuç içinle sohbet etmişliğim var. Söz, ne zaman sığınacak bir baba omuzu ararsa gözlerin, başı dumanlı yıkılmaz bir dağ gibi yanında olurum. Söz; çocuğum olmazsa, çocuğun olurum. Sahi, ne zaman seversin beni? Bak, eskiyor annemin elleri; öpsen mi artık?