Bir banka soygununda beş kişi
Biri kadın
Biri çocuk
Üçü kocaman adam
Üçü de ağlamasını bilmeyen
Ellerinde silah
Silahlarında mermi
Namlu yakışıyor kemerlerine
Onlar kullanmasını bilmiyorlar
Elini atıyor cebine takılıyor parmakları
Ve nişancı değiller
Attıklarını vuramıyorlar
Öldürmüyorlar
Öldürmesini bilmiyorlar
Onlar hırsız ve çalmamışlar
Ve karınlarını doyuramıyorlar
Ve açlıkları şahlanmış
Dörtnala
Onların ilk hırsızlıkları bu
İlk soygunları
Ve ceplerini doldurmadan ilk yakalanışları
Ve birinin kurşunlar arasından ilk kaçışı
Ve kaçarken ilk vuruluşu
Ve kendi kanına bakıp
İlk ağlayışı
Ve merminin ilk defa değişi çocuğun ağıtına
Ve ilk susturuşu
Kayıt Tarihi : 29.7.2011 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!