Nefret ettiğini öldürmek gereklidir inanışı içerisindeydin,
Sadece senin ırkından olmadığı, senin dilini konuşmadığı,
senin savunduklarını savunmadığı için,
suçu günahı olmayan masum birini öldürmek ihtiyacı duydun.
Onu öldürerek galibiyete ulaşacağını ve artık herkes senin gibi düşüneceğini zannetin koca bir yanılgı içindesin,
Belinden çıkardın beylik tabancayı ve seni yaratanla onu yaratanın bir olduğu tanrı kullunu tam kalbinden vurdun.
Öldürdün zannetin,
Onu, kanı aktı aktı ve tükendi.
Hakikat ise hâlen üretiliyordu,
Hakikatin denizi kurumuyordu her geçen gün daha da taşıyordu deniz.
Kısa bir süreliğine onun bedenini uykuya daldırdın
Onu öldüğünü zannediyordun
Oysaki ruhu asla!
Tek başına mutfakta yemek yemeğe çalıştığın yemek masasında belkide karşında oturuyordu öldürdüğün,
Belkide onu öldürmenin sana verdiği huzurla girdiğin yatakta senin öbür boş kalan yastığa başını yaslamış nefretinle beraber yatıyorsundur,
Belkide gittiğin heryerde o sana eşlik ediyordur,
Öldürdüğünü zannediyordun beceremedin
Onun bedenini öldürdün
Oysaki ruhu asla!
Öldürmekle bu iş hal olunmaz
Bir Azad'ı öldürürsün
Binlerce Azad tanrı'nın emrini sırada beklerler doğmak için,
Öldürmek son olmuyor başlangıç oluyor
Ve de ey Kürt bu söylediklerim senin içinde geçerli!
Ne sen Türk'ün canını,
Ne de Türk senin canını,
Hep birlikte varın kardeşliğin tadına
Kardeşliğin değil, kıyın nefretin canına.
Kayıt Tarihi : 31.7.2023 06:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!