Bir insan öldürmek…
Bir insan…
Düşünebiliyor musunuz?
Birinin vaktiyle kundağa sardığı bebek,
Birinin huzur bulduğu sıcak, birinin yollarını
gözlediği ekmek…
Aman yarabbi, bir insan öldürmek…
Nasıl böyle bir vahşete atar insan kendini?
Tetiği çekmek çok kolaydı değil mi?
Doldurabilir miydin yok ettiğin yaşamın tek
bir saç telinin yerini?
Öfkenin sadece kendinden güçsüzlere kabardığını
fark etmedin değil mi?
Bir insan öldürmek, aman yarabbi…
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!