Bana,
sustur dediler şu sesi..
Baktım:
ayrı dili,farklı dini,başka rengi
Düşündüm,
Ama o bir insan
çocukları var,umutları var..
Onunda var ailesi..
Koparmanın ne anlamı var,
dağdaki bir çiçeği..
Öldürmenin ne faydası var.
çiçekten çiçeğe dolaşan kelebeği..
Vurmaya ne hakkım var,
havada uçan güvercini...
Hayvanlar bile korurken birbirini
ben neden öldüreyim birini.
Sonunda sevdim
her rengi,her ahengi, her dili
İnsan oldum..
o günden beri..
19.01.2012
Mehmet Özer 2Kayıt Tarihi : 19.1.2012 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özer 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/19/oldurmedim-insan-oldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!