Səmada dolanır ölüm mələyi,
Başını yuxarı qaldırma,qardaş.
Deyəsən var yenə minbir kələyi,
Sən də heç özünü aldırma,qardaş.
Ölümün üzü boz,rəngi qapqara,
Əcəl çox bənzəyir müxənnət yara.
Qorxuram,çəkərlər səni də dara,
Badəni şərabla doldurma,qardaş.
Fələk,qəm verməkdən doyuban usan,
Dünyadan ayrılmaq deyildir asan.
Sənsiz gül açmaz ki,baği-gülüstan,
Baxçamı və`dəsiz soldurma,qardaş.
Yaşamaq hissini öldürmə,qardaş.
Kayıt Tarihi : 13.6.2018 07:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!