Her doğum gününde yas tutarım ben.
Karalar bağlarım başıma.
Sokaklara kan kusarım.
Kimse bilmez içimdeki ölmeleri.
Bir ben bilirim, bir ben.
Hasrettinden aklımı yitirişimi.
Zincirlere vururum ellerimi, ayaklarımı.
Gözlerimi en kör noktasından yaralarım.
Izdırap olurum kendime.
Sen bilme sevgili
Sen hiç bilme.
Yaşıyor varsay,
Gülüyor varsay.
Ey!
Yalnızlığıma kefen giydiren kadın.
Siyah beyaz mutluluklar biriktiririm cebimde.
Karşılaşma ihtimalimizin olmadı yerlere giderim.
Köşe başlarında bitiririm hayallerimi.
Soğuk kaldırımlara bırakırım aşkı.
Tutunduğum dallar kırar.
Sana gelen yollara mayınlar döşerim.
Yani yalnızlık olurum kendime.
Yani acım olurum
Katilim olurum.
Ama gelmem sana.
Tutmam günah kokan ellerini.
Sende gitmiştin bir zamanlar.
Ayrılığın ağır yükünü bırakarak omuzlarıma..
Yüreğim eziliyordu.
Basbaya ölüyordun,
Öldürüyordun kendini sen..
Gidiyordun..
Bilmiyordun,
Hiç bir ölüyü unutamazdım
Ben yas tutarken senelerce peşlerinden!
Gökhan SARI
Gökhan SarıKayıt Tarihi : 23.3.2011 01:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!