Gereksiz birşey diye bakarken aşka
Tutup kollarımdan götürdün beni.
İnanmazken hiç mutlu sonlara
Nasıl olduysa kandırdın beni.
Birgün biter diye düşünüp dururken
Hep süreceğine inandırdın beni.
Gözlerinden başka alemlere geçerken
Suratını astın yandırdın beni.
Almışken mutluluğun çileksi tadını
Sürekli kızdırıp deli ettin beni.
Koklamaya doyamazken o saçlarını
Teninden mahrum bıraktın beni.
Ayrılık yaklaştı diye söylerken
Nasıl olur dedim şaşırttın beni.
Hep mutlu olacağız deyip dururken
Bu söz ile inan dağıttın beni.
Yolcu yolunda gerek demekte neymiş
Aklım almadı mahvettin beni.
O zaman anladım sevgin sahteymiş
Bir hiç uğruna terkettin beni.
Bir güneş çizip gecelerime
Sabah oldu diye kaldırdın beni.
Bir yağmur bıraktın kirpiklerime
Sonbahar geldi dedin savurdun beni.
Güveni hiç ettin tüm insanlığa
Düşmanım bundan böyle bütün aşklara
Nasılda inandim o yalan bakışlara
Yaşarken dünyada öldürdün beni.
Kayıt Tarihi : 29.7.2016 20:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!