Öldürdün Şiiri - Muharrem Üzümlü

Öldürdün

Sen esir eden kara gözlerine kendine bağladın.
Sen zehir zemberek sözlerinlede beni yaraladın.
Sen cehennem ateşi tavrınla dünyamı kararttın.
Sen yüreğinden söküp attığında beni öldürdün.

Çektiğim acıları sende çekersin son nefesinde.
Sen can verirken görürsün beni gözyaşlarında.
Söyle gelip te durur musun mezarım başımda.
Sen beni hiç yere bir pula sattığında öldürdün.

Düşman sayıp dostunu, kestin selam sabahını.
Ben hep seni düşünüp,borç almıştım günahını.
Tövbemi geri alıp yutarım dilimdeki ahuzarımı.
Sen tek başıma viran bırakınca beni öldürdün.

Ben senin gibisine nasıl inanıp nasıl da kandım.
Tatlı busene kandım hayat boyu sürer sandım.
Tövbeler tövbesi olsun,bir daha seni sevemem.
Sen beni dizlerime yatıp aldattığında öldürdün.

Sen bazen keskin bir kılıç,bazen koca bir kama.
Tüm stemlerin ardından dayanılır mı bu gama
Terk edip unutmak kolay,bende bilirim amma.
O bana yakışmaz,sen beni terk edince öldürdün.

01/02/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi