ÖLDÜRDÜĞÜN KUL OLMASIN
Bağında bir har oluştur,
Harda yanan kül olmasın!
Bağban ile yar buluştur,
Darda kalan gül olmasın!
Demesinler yüzü doğru,
Bilinsin ki özü doğru…
Acı, tatlı sözü doğru
Dilde yalan bal olmasın!
Sıksa seni can kafesin,
Boş ver nefsi takma fesin!
Kesilse de gerçek desin,
Dil aldanan lal olmasın!
İlmin ile çıksan aya,
Tek başına olsan yaya!
Özde kalsın edep, hayâ
Hep budanan dal olmasın!
Güvendikçe dost, eşine
Sarıldıkça kardeşine…
Yandıkça Hak ateşine,
Zor dayanan hal olmasın!
Zerre kadar olsa aşın,
Enginlere dolsa yaşın,
Yücelere varsa başın,
Aşılmayan yol olmasın…
Anladıkça vahameti,
Şiar edin nedameti!
Kulda ara kerameti,
Her bulduğun zül olmasın!
Şahan der ki akıl yetir,
Sen Mevlâ’yı akla getir!
Özünde ki kibri bitir,
Öldürdüğün kul olmasın…
MEHMET ŞAHAN
19.06.2014-İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.6.2020 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!