Ah Anam Şiiri - Midayet Kara

Ah anam, yüzünü görebilseydim
Kalkıpta yanına, gelebilseydim
Elimi yüzüne, sürebilseydim
İçim yanıyor anam, affet beni

Ah dedikçe anam, ciğer yanıyor
Adını anınca, kalbim duruyor
Gece gündüz seni, gözüm arıyor
İçim yanıyor anam, affet beni

Anam ellerinden, öpebilseydim
Ölürken, yanında olabilseydim
Senin yerine, ben ölebilseydim
İçim yanıyor anam, affet beni

Ah anam yokluğun, bana dert olur
Bendeki o resmin, albümde durur
Bir gün olur ecel, beni de bulur
İçim yanıyor anam, affet beni

Yokluğun yakıyor, nere gideyim
Hastalık belimi büktü, nedeyim
Helal et hakkını, nasıl diyeyim
İçim yanıyor anam, affet beni

Son nefeste, yanında duramadım
Hastaydım, ölümünde gelemedim
Bir kez senden, helallik alamadım
İçim yanıyor anam, affet beni

Anam bir gün geleceğim, yanına
Senin hasretin, yetti bu canıma
Kötü sayfa açtın, en zor anıma
İçim yanıyor anam, affet beni

Elimle koysaydım, seni mezara
Anlıma yazılmış, bir bahtı kara
Asla dinmez, kalbimdeki bu yara
İçim yanıyor anam, affet beni

Telefon geldi, donuverdi kanım
Haberi alınca, çok yandı canım
Yattığım o yerde, çürüdü yanım
İçim yanıyor anam, affet beni
(0743) Aralık 2006