Artık beni sevmiyor musun maria soza
hayat ne kadar acımasız sahip oldukların bir gün büyüyor
ve muhtaç bir insan hiç olmamışçasına sarılabiliyor
seni bir çöplükte bulmuştum çocuğum gençtin
annen berlinin en şanlı kahpesiydi
ölümün memelerinden emerdi kardeşin
litre fiyatına satıyordu baban etini
ah senin tanrın olmak ne güzeldi güzelim
bir zamanlar yalnız benim için acı çekerdin
artık acı çekmiyor musun çocuğum, akıllandın, aferin
yüzükoyun uzanırdın, boynun terlerdi, eritirdim geleceğin kehanetlerini
sırtına damlatırdım, şeklini alırdı acılar,
yüzünü saklardın, ağlardın
artık üzgün olmaktansa öfkeli olmayı yeğliyorsun maria soza
oysa berlinli bir kevaşenin kızısın sen
bir almanın bir rus doğurduğusun sen
bir türkün bir alman boğdurduğusun sen
bir köpeğin çöpte bulduğusun sen
maria soza, günahlar içinde en güzeliydin sen
çocuğum, gecelerimizin ateşi cehennemin tutuştuğuydu
bir erkek yaptın beni, ilk sana çektirdim acımı
bakirliğim bozuldu
yavrum, artık ipini kopardın demek,
aferin yavrum, dişini geçir, kanat,
bırak aksın toprağa yaşam, iyi ısırıyorsun, sıkıca kavra
hayallerinin ihtişamıydım ben senin,
her gece tapınırdın bana
demek sıra bana geldi güzelim,
sen iyi bir katilsin aferin,
bak bu boğazım, sakin ol elin titremesin,
yavaş yavaş al benden ruhunu
Kayıt Tarihi : 6.2.2015 03:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!