Son gemide kalkıyor gönlümün limanından
yelkenleri paramparça
dümeni kırık
istikameti yalnızlık
son kurşunda cebimde
silahım çentiksiz
horozu kırık
şakağım ise hazır ve nazır
elim titriyor
gözüm seyiriyor
korkuyorum
olmuyor
sen
öldür beni
bende o yürek yok
varlığım zarardır
yokluğum armağandır sana
inci gibi takarsın boynuna
yürürsün aşksız kuru kaldırımlarda
salına salına
bensizlik
aradığın sessizlik
dolduramadı ömrünü
bendeki bu yüreksizlik
yetemedim sana
öldür beni
öldür ki yaşayasın
yaşamak aşktır sevdadır kirpiği karalım
dağılsın göğünde kara bulatların
dağılsın ki aşksız kalmayasın
seyrine doyamadığım güzel
aç gözlerini yarınlara
seyirsiz olmayasın
dokunmasın ruhuna
kirletmesin beyazını
hiç bir göz
hiç bir dudak
bıraktığım gibi
tertemiz kalasın
öldür beni
öldür ki gülesin
gül ki sevesin
sev ki yaşayasın
yaşamak ah...... yaşamak
kuş gibi
balık gibi
ağaç gibi
insan gibi yaşamak
bana bu dünyada mümkün değil
oysa sevmeyi iyi bilirim sanırdım
yanılmışım
becerebilseydim
sevilebilirdim
öldür beni
öldür ki tutuşsun yıldızların
ışıklansın sabahların
çiçeklensin dalların
ocağın tütsün
aşın kaynasın
bitsin şanssızlığın
çoğalsın gardırobunda esvabın
seversin beni sevmemeyi
çoğalsın yalnızlığın
öldür beni
öldür ki
kalbindeki vebadan
kurtulasın.
06.02.2018
Yıldırım Kırlılar 2Kayıt Tarihi : 15.2.2018 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!