Neden gidip, oldun elin gelini
Bilir misin, bu aşk kırdı belimi
Anla artık anla, benim halimi
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Bırakıp gittin, unuturum derken
Unutamam asla, daha çok erken
Kalbime ilaç ol, fırsatın varken
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Gözüme bakıp, seviyorum dersin
Allah sevenlere, bir sabır versin
İstemem kimseyi, yar bana gelsin
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Benden ayrılırsan güler mi yüzün
İnandım ben sana, yalan mı sözün
Benden başkasını, görürse gözün
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Yazılan yazıyı, kimse silemez
Hatır gönül için, kalbe giremez
Sorulan soruya, cevap veremez
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Çile üstüne dert, verdi yaradan
Bana aşk çıktı, çektiğim kuradan
Aşkımı kazansam, yazı turadan
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Mektup yazdım, sana getiremedim
Çok uğraştım ama, bitiremedim
O sözü kendime, yediremedim
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Yıllar geçse de seni unutamam
Kalbimden silerek, asla atamam
Söylenen sözleri, bil ki yutamam
Dertlerin durağı, yine ben oldum
Yazma Midayet ‘im, kara yazını
Elinden alırlar, kırık sazını
Asla dinlemezler, senin sözünü
Dertlerin durağı, yine ben oldum
(0388) Ekim 2000
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!