ölmeyi diliyorum her pazartesi.
çocukların cıvıltılarını duymaz oldum.
kulaklarım daha ağır işitiyor sancı dolu yaşamımı.
ben ölmek istiyorum diyorum,
tertemizler arasında
bırakılmış bir
vücuda sarılmış.
ben ölümü bekliyorum her gün,
daha çok yeniliyorum.
kıvılcımlar sarıyor uğruna savaştıklarımı,
hayal kırıklığıyla dönüyorum
her gece evime.
ölümü arıyorum,
parklarda ve caddelerde.
hangi dönemeci görsem,
kendimi bırakıyorum o yere.
ben susadığım yaşamımı bırakıyorum artık geride.
bir hiçe dönüşmeyi beklemek,
ne adice.
öldür beni
sonra da
sakla benim
ağırlaşacak
bedenimi
gizlice
Kayıt Tarihi : 28.11.2023 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!