Oldum Yar Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Rüzgar esen dağlarımda.
Duman duman oldum ya yar.
Deli dolu çağlarımda.
İçli içli doldum ya yar.

Dağlarımın başı yüce.
Biri yüksek biri cüce.
Haktan gelen büyük güce.
Boyun eğen kuldum ya yar.

Dağların yol vermez beli.
Hırslı hırslı esen yeli.
Yüze vurdu deli deli.
Yele kandım, soldum ya yar.

Dağda gözüm yok ki benim.
Duman dağım çok ki benim.
Tek habibim hak'kı benim.
Senden önce buldum ya yar.

İsli olur dağın başı.
Zirvededir büyük taşı.
Boşa verdim bunca yaşı.
Sona gelen yol'dum ya yar.

Dağdım ele güne karşı.
İnletirdim yeri arşı.
Seksen ettim ben bu yaşı.
Kırk'a Özlem duydum ya yar.

Karlı dağda kuşlar kurtlar.
Düze kurdum nice yurtlar.
Ömrüm aldı zorca şartlar.
Damla damla doldum ya yar.

AKÇA dağım düze geldi.
Vakit beni üze geldi.
Sıra sanki bize geldi.
Tabutta dört koldum ya yar.