Yetti ulan artık
Her gece seni toprağa gömüp
Sabah olunca yeniden kazımaktan
Defalarca silip attığım ismini
Kanımla tekrar yazmaktan öldüm ben
Yalnızlığın en sessiz çığlıklarında
Bir tek senin adını duymaktan
Gülüşüne lanet ettim
Kül ettin ulan beni
Ben sana can olurum derken
Sen yokluğumu seçtin öyle mi sevdam
Ben yandım sen izledin uzaktan
Ben hala seni içimden sökememişken
Sen nasıl böyle vurdumduymazsın
Her geceme sen yağdın
Öldüm ulan öldüm
Sana yazarken her şiirimde
Biraz daha gömdüm kendimi
Biraz daha unuttum benliğimi
Küllerimden doğmadım bu sefer
Küllerime seni sardım
Seninle öle öle yeniden seve seve
Paramparça oldum ulan
Kendimi senden kurtaramadığım için
Kendime küstüm her seferinde
Yetti ulan
Bundan sonra
Ne gözyaşıyım sana
Ne de şiirim
Öldüm ulan
Öldüm
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 02:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!