Öldüm ulan Şiiri - Koray Güzel

Öldüm ulan!!!
hergün seni kafamda bitirmekten öldüm...
Her şiirin sonunda kalemi kırmaktan
Bu son dediğim halde
tekrar seni yazmaktan
Ömrüme işlediğin sessiz saatlerde
Avazım cıktığı kadar bağırmak yerine
Susmaktan ...
Ne tür bir yürek çığlıgısın sen???
Yüreğime agır acılar bırakan ...
***
Sabrın bittiği, hüsranın
başlangıcındayım artık
Bir gölgenin ardı sıra
dizelenmiş hayalin
Gözyaşlarımda milyonlarca
kez sen akarken
Savrulan yaprak misali
ucan düşlerindeyim
Ayet ayet sen dökülürken gecelerime
Ne olurdu biraz sende sevseydin??
ne olurdu bendekı seni görebilseydın??

Mürekkebim sen dolup ayrılık yazarken
Titreyen kalemde gözlerin
Ben sana elif olup kol kanat germişken
vuslattan gayrı payıma düşen özlemin
Bitsin artık senli düşlerim
cıldırmak üzereyim
Öldüm ulan öldüm!!!
Her defasında icimde öldürüp
Tekrar seni sevmekten

Çıranda ateşin olup
Hergün yanmaktan ,
Unutmaya çaliştıkca
içimdeki çocuğun hıçkırıklar
içinde ağlamasından,
Öldüm ulan!!!
Hergün seni kagıtlarda yaşatmaktan
Sana şair olup
Şiir Şiir sen akmaktan..
***