Oldum tarumar Şiiri - Mehmet Hanifi Ekici

Rüzgarlar savuruyor yorulan bedenimi,
Soğuklar kavuruyor kar beyazı tenimi,
Sütü bozuk havalar avutmuyor ruhumu,
Bülbülüm bézar,bahçem tarumar olmuş...
Kalmışım zemheride mevsimler hesap sorar
Hava soğuk yol çamur,niçin gelmez ilkbahar...

Sanki esirin oldum,hezeyan sözlerine,
O zelal bakışların,simsiyah gözlerine,
Nazın,cehlin,cilvenle ecelim oldun,havar!
Senin gurbetlerinde gariban kaldım,bévar!
Kalmışım zemheride mevsimler hesap sorar
Hava soğuk yol çamur,niçin gelmez ilkbahar...

Senden kalan tek miras deli bir aşk tortusu,
Göz yaşıyla sulanan bir halının dokusu,
Şafağı sende atan,hem de mahşare kadar;
Sevmemişti bu gönül hiç birşeyi bu kadar...
Kalmışım zemheride mevsimler hesap sorar
Hava soğuk yol çamur,niçin gelmez ilkbahar...

Bir kuş kadar zarif ol,bir tüfek kadar ağır,
Sen kendini Leyla bil,beni de Mecnun çağır,
Gök yüksek,havası sert,yıldızlar ise sağır,
Git oradan seni de,beni divana çağır..
Kalmışım zemheride mevsimler hesap sorar
Hava soğuk yol çamur,niçin gelmez ilkbahar...

Yemyeşil yaylaların ey beyaz kelebeği
Sensin gönül bağımın tek nadide çiçeği
Sanki cenneti ala kaybetmiş bir meleği
Gel bağrımın Güneşi, gel evimin direği
Kalmışım zemheride mevsimler hesap sorar
Hava soğuk yol çamur,niçin gelmez ilkbahar...